Een nieuwe omgeving..

Céline keek op en knikte. "Mijn vorige plaats was vreselijk" zei ze zacht. "Mijn ouders zijn vermoord en al de rest van mijn vrienden en familie" zie ze zuchtend. "Ze gaan me ooit krijgen, dat voel ik" zei ze stiller. Ze schudde haar hoofd even en staarde naar de grond. Alles was zo moeilijk...

Bakura keek naar haar en zuchtte eens diep. Bakura werd eerlijk gezegt wat moe van de woorden van Céline. ''Luister eens, wat je nu doet is zelf medelijden opwekken, als ik het zo hoor kan ik snappen dat je het moeilijk hebt gehad. Maar dat is allemaal geweest. Je moet denken aan wat gaat komen, en als je denkt dat ze snel komen dan moet je je voor bereiden en niet hier zielig gaan doen'' zei Bakura en hij legde een vinger onder haar kin. Hij tilde haar kin iets op zodat ze hem wel aan moest kijken en hij keek haar serieus aan. Het klonk hard wat hij zojuist had gezegt maar het was gewoon zo.

Céline keek hem aan en luisterde naar zijn woorden. Ze wilde wegkijken maar toen tilde hij haar hoofd op. Ze keek hem aan en zweeg. Ze wist even niet wat ze kon zeggen. Ze slikte kort en keek hem aan.

''het is jou keuze van wat je doet, maar denk er over na'' zei Bakura en hij haalde zijn vinger onder haar kin weg. Hij draaide zich weer om zodat hij met zijn rug naar haar toe stond en hij keek weer naar de lucht. Het werd steeds donkerder, en uiteindelijk was het echt nacht. Sterren verschenen en de maan liet haar felle licht zien. Bakura glimlachtte lichtjes, de nacht vondt hij nog wel het fijnst.

Céline knikte maar en ging zitten op een rots. Ze zuchtte en gaf Witnait een klopje. Haar torenvalk kwam naast haar te zitten en keek naar de fret. Céline dacht een na en keek dan naar het meer.

Bakura keek vanuit zijn ooghoeken naar Céline en zag dat ze knikte. Hij glimlachtte lichtjes, hopelijk deed ze het juiste. Hij voelde ineens iets aan zijn been en hij keek naar beneden. Juidai liep aan zijn broek te trekken. Judai keek zijn baasje aan toen die naar hem keek en piepte. ''wil je nu weer spelen?'' vroeg Bakura zuchtend. ''naja oke dan'' zei hij en hij haalde zijn schouders op. Bakura zijn vorm veranderde ineens en er stond nu een tweede zwarte fretje naast Judai. Judai piepte vrolijk en sprong op Bakura. Bakura lachtte even en beet zachtjes in het oortje van Judai. Dit was nou wel een voordeel aan het zijn van een gedaanteverwisselaar.

Céline hoorde iets en keek. Ze zag nog een fret en wist dat hij het was. Ze keek naar de twee en had miss wel...gevoelens ofzo. Ze schudde de gedachte weg en staarde naar haar spiegelbeeld in het water.

Bakura en Judai rolde speels over elkaar heen en rende een hele tijd achter elkaar aan. Na een tijdje ging Judai liggen en het fretje sloot zijn ogen. Bakura keek naar hem en veranderde terug in een mens. ''ga maar fijn slapen jonge'' zei Bakura rustig tegen het diertje en hij aaide het kopje even van Judai waarna hij recht stond en Judai liet slapen. Hij liep naar de rots toe waar Céline op zat en ging naast haar zitten. Hij keek naar de maan en zijn ogen glinsterde daar door lichtjes, door het licht van de maan.

Céline keek nog even naar de twee en glimlachtte. "Hij is schattig" zei ze rustig. Ze keek hem kort aan en dan naar het fretje. Haar merrie ging liggen en viel ook in slaap. De torenvalk gaf een kopje en vloog weg, op zoek naar een slaapplaats. Céline keek weer naar het water.

''jah, alleen soms wat irritant. Hij speelt graag, nu duurde het niet lang. Maar soms kan het echt uren duren voor dat hij eens echt moe is'' zei Bakura met een zucht en grinnikte toen even. Hij zag dat de valk weg vloog en hij richtte zijn blik even op Céline. ''Moet jij niet ook gaan slapen net zoals je valk?'' vroeg Bakura aan haar.

Céline keek hem aan en haalde haar schouders op. "Hij gaat meestal weg heel de nacht en morgen komt hij terug" zei ze kalm. "Ik slaap ook vaak buiten, ook al heb ik een huis" zei ze. "Ik hoor in de natuur" zei ze weer. Ze keek naar de slapende merrie en dan weer naar hem.

Bakura luisterde naar haar woorden en knikte instemmend. ''ik ook, eerder kon ik het prima vinden in een huis, maar sinds ik ben gaan reizen is de natuur beter voor me geworden. Het voordeel is ook dat ik in een dier kan veranderen dus maakt een slaap plaats voor mij niet zoveel uit, al verlang ik heel soms nog naar een zacht bed, als is het gras ook wel lekker zacht hoor'' zei hij en glimlachtte even vaagjes. Hij ging daarna op zijn rug liggen en hij legde zijn handen onder zijn hoofd. Hij sloot voor even zijn ogen en gaapte één keer.

Céline knikte en keek naar het meer. Ze dacht even aan haar moeder. Ze zuchtte kort en hoorde even iets. Ze verbeeldde het haar vast. Ze keek even naar hem en dan naar de lucht. Een ster twinkelde zo mooi.. "Mam" zei ze fluisterend.

Bakura opende een oog en keek richting Céline omdat hij haar wat hoorde zeggen alleen had hij niet verstaan wat. ''zei je iets?'' vroeg hij en hij sloot zijn oog weer terwijl hij op antwoord wachtte. Hij ging op zijn zij liggen richting Céline. Hij legde een arm onder zijn hoofd wat als soort kussen diende en de andere arm lag gewoon ontspannen op de rots. Nog even en Bakura zou bijna in slaap vallen.

Céline keek hem aan. "Die twinkelende ster is mijn moeder" zei ze zachtjes. Ze had altijd veel van haar gehouden maar ze wist dat ze in haar hart zat. Ze ging op de grond zitten en bleef oor haar uit staren.

Bakura luisterde naar haar woorden maar hoorde ze eigenlijk maar half. ''aha oke..'' zei hij wat wazig. Van de laatste reis was hij erg moe geweest. Toch lag de rots hem niet helemaal lekker en hij veranderde in een wolf. Hij sprong van de rots af en ging tegen Céline aan liggen met zijn kop op haar benen. Normaal zou hij dat niet doen, maar als wolf had hij er geen problemen mee. De zwarte wolf gaapte één keer en al snel lag Bakura rustig te slapen.

Céline keek en glimlachtte. Ze bleef nog even kijken naar de ster maar al snel vielen haar ogen toe. Ze sliep heel de nacht door.

(inspiloos XD)

(maakt niet uit xD)

Bakura sliep de hele nacht rustig door en toen het ochtend werd, voelde hij warmte op zijn vacht. Hij tilde slaperig zijn kop op en gaapte een keer. Hij keek in het rond en zag Céline naast zich die nog rustig lag te slapen. Bakura stond op en veranderde in een mens. Hij rekte zich even uit en besloot Céline rustig te laten slapen. Hij zag vanuit zijn ooghoeken iets zwarts bewegen en hij keek in de richting. Hij glimlachtte bij het zien van Judai. Judai was achter een vlinder aan het rennen. Bakura grinnikte even en liep naar de rand van het water toe. Hij ging door zijn knieén en legde zijn handen in het water. Het was heerlijk koel en hij spetterde wat water in zijn gezicht. Hij stond daarna weer rustig op en keek naar het meer. Nu hij er over nadacht kon hij best wel even een duik nemen, en dat besloot hij dan ook te doen. Hij deed zijn shirt en schoenen uit, maar liet zijn broek aan. Hij legde zijn zwaard en messen op de kleren en nam vervolgens een aanloop en sprong met een sierlijke duik in het water. Hij kwam weer boven en glimlachtte lichtjes. Hij ging vervolgens op zijn rug liggen en keek naar de lucht, terwijl hij rustig op het water dreef.

Céline sliep nog best lang maar werd al snel wakker. Ze ging zitten en rekte haar uit. Ze zag Bakura op het water drijven en grinnikte even. Haar merrie was ook al wakker en dronk wat uit het water. Gekrijs deed de merrie opkeken en de torenvalk landde op de rots. Céline stond op en gaf een kleine aai. "Heey Tork" begroette ze de valk. Ze ging naast hem op de rots zitten.

Bakura dreef rustig over het water en hoorde ineens een krijs. Hij keek op en zag dat het de valk van Céline was. Hij merkte dan ook dat Céline al wakker was en hij glimlachtte even naar haar. Daarna keek hij weer rustig naar de lucht en haalde eens diep adem. Zo slecht was het hier opzich nog niet.

Céline keek hem aan en glimlachtte. Hij was best knap maarja. Ze zuchtte even en had een slecht voorgevoel. Ze keek even rond en zou vast zo weggaan. Ze had een voorgevoel voor iets...

Bakura bleef nog even in het water waarna hij na een tijdje onder water dook en bij de rand weer boven kwam. Hij klom uit het water en keek even naar zijn broek die zeiknat was. Hij zuchtte eens diep en kuchtte droog. Hij moest dus maar wachten tot dat het droog was en hij liep naar Céline toe. Hij ging naast haar op de rots zitten en keek even naar haar valk. ''heb je lekker geslapen?'' vroeg Bakura rustig aan haar.

Céline keek op en knikte. "Ja hoor jij?" vroeg ze rustig. Ze keek hem aan en keek naar het water. Haar merrie was al weer aan het grazen en Tork zat op de rots. Hij keek naar Bakura en krijsde wat.

Bakura bleef rustig naar de valk van Céline kijken en glimlachtte even lichtjes. ''ja ik ook'' antwoorde hij rustig. De zon was fel en na een tijdje was zijn broek opgedroogd. Bakura stond op en liep naar zijn kleren. Hij deed zijn shirt en schoenen weer aan en bond zijn zwaard weer op zijn rug en zijn messen aan zijn broek. Bakura keek even omzich heen en daarna weer richting Céline. ''wat ga jij zometeen eigenlijk doen? Of ben je van plan hier de hele tijd te blijven?'' vroeg Bakura aan haar.

Céline keek naar hem en haalde haar schouders op. "Ik denk dat ik wat ga rijden" zei ze rustig. Ze stond op en floot. Haar merrie kwam meteen en ze zadelde haar op. Ze steeg op en keek hem aan. "Ik zie je gauw" zei ze rustig en gooide een kus. Ze reed al snel weer weg en schrok weml dat ze een kus had gegooit...